Noar de gruinteboer

Geert en zien zussie Froukje goan op bosschop. Ze lopen noar de gruinteboer tou. Hai woont hailmoal achteraan in d’stroat. Geert het n braifie in zien haand en Froukje dragt de tas. Onderin de tas ligt moe heur poddemonnee.
“Zo,” zegt Geert noa n zetje, “wie binnen der.” De winkeldeur staait open. Geert en Froukje goan noar binnen tou. De gruinteboer staait mit n blaauw schoet veur achter de teunbaank. “Moi gruinteboer Appel!” roupen d’kinder tougelieks. Appel zegt niks aans as: “Mummummum.” Den slokt hai n moal of wat.
“Haar je de mond vol?” vragt Froukje. “Goud roaden wichtje. k Bin gek op fruit. Fruit is gezond.”
De gruinteboer knipt in zien rooie wangen, vrift over zien mooie dikke lief en zegt: “Of zai k der nait gezond uut meschien? k Heb net n lekker appeltje opeten. Kiek mor ais in t rond kinder. Wat heb k veul lekkers te koop, hè?” In de winkel stoan kisten mit gruinten en fruit derin.
“Dat is sloat doarzoot!” ropt Froukje. “Dij gruine bloadjes luzzen ons knientjes ook groag!”
“En dij rooie voetbalen den?”
“Dat binnen rode kolen gruinteboer!” antwoordt Geert op slag. Gruinteboer Appel dut n greep in n kist en holdt zien haand omhoog: “Wat heb k hier?”
“n Siepel!” ropt Froukje. “As moeke aan t siepels snieden is, den het ze troanen in d’ogen. Mmmmm... Lutje siepeltjes smoaken lekker op petat, mit mayonaize en ketch-up derbie!”
“Widde kool heb k ook,” zegt Appel. “Tegen widde kool zeggen wie ook wel van boeskool.”
“Tegen Geert zeggen ze sums van boeskoolkop, omdat hai spierwit hoar het,” lagt Froukje. “d’Kinder op school ploagen hom doarmit.”
“Schelden dut nait zeer,” zegt Geert.
Gruinteboer Appel vertelt dat hai mous verkocht en dat stamppot mous veuraal in d’winter heerlek eten is. Hai vertelt dat e praai verkocht, andievie, spinoazie, witlof, woddeltjes, boontjes en nog veul meer gruinten. Hai nuimt zien fruit op: appelsienen, appels, ittjebijen, proemen, kaarzen, droeven, benanen!
“Benanen, dij lus ik groag!” zegt Geert. Froukje geft Geert n knovvel in de zied: “Och doe oabekop! Benanen binnen veur oapies, jong!”
“Benaneschil mout je nait op d’stroat gooien hur,” zegt Appel. “Want den glieden d’mensen derover uut.”
“Ha, ha, ha,, dat zol k wel ais zain willen!” Froukje schottert t uut.
“Benaneschil, verröt fruit en zo, gooi je mainsttied in n olde kertonnen deus,” zegt de gruinteboer. “Of je baargen de schil op in joen buuts. Dat dou ik ook.” Hai hoalt n benaneschil teveurschien en let hom aan d’kinder zain. Den stopt hai de schil weer in zien buuts:
“Kom kinder, wat zel t wezen?”
Geert geft zien braifie aan gruinteboer Appel. Dij leest:
“n Stuk of vieftien mooie appels (roodwankies t laifst)...  Komt in order. ”Hai pakt d’appels uut n kist, dut ze in n puut en gaait ze wegen op n weegschoal. Den geft hai de puut mit appels aan Froukje. Zai stopt hom in heur tas. Doarnoa geft ze moe heur poddemonnee aan Appel. Hai hoalt der geld uut en geft Froukje de poddemonnee weerom. De gruinteboer dut n stap achteruut, mor oooohh...  Hai vaalt achterover op d’grond. As hai weer stoan gaait, let hai d’kinder zien benaneschil zain:
“k Heb n groot gat in de buuts van mien schoet. De schil is tot mien buuts uut valen en nou bin k derover uutgleden,” zegt e mit n zoer gezicht. Hai vrift over zien zere rug. Geert en Froukje kieken mekoar verschrikt aan. Mor den begunt Froukje inains haardop te lagen.
“Domme gruinteboer!” ropt ze. Geert kin zien lagen ook sikkom nait inholden.
“Wat?? Mie uutlagen???” Gruinteboer Appel komt achter zien teunbaank vandoan en wil d’kinder pakken. Hai kikt kwoad en ropt:
“k Zel joe wel kriegen!” Mor hai maint der niks van.
Geert en Froukje goan gaauw noar boeten tou. Op d’stroat blieven ze stoan.
“Domme, domme gruinteboer,” zingen ze. Mor Appel is weer in zien winkel goan. Froukje stöt Geert aan. Ze begunnen aalbaaident te giebeln. As ze noar huus tou lopen hebben ze de grootste lol om dij male gruinteboer. Wèl glidt nou uut over zien aigen benaneschil?

Auteur: An Kuiper

Inspreker: Riemke Bakker