t Is aal n joar of wat leden dat opa ain van zien wonderlkste verhoalen beleefd het.
Oma en hai zaten ien koamer te televiziekieken, op Sunterkloas-oavend.
Mor zo ging bel van veurdeur.
“Ik ging der nait doadelk hin”, zegt opa, “omreden ik dochde dat ze ons wat brochden”.
Mor bel ging nog ais, vernieneger.
“En wat zag ik?”, zegt opa, “Swaarte Piet”.
“Heb ie n ledder veur ons, of n hoge trappen? Sunterkloas zien mijter is ons ien boom waaid”.
“Och hedent, woardat din?”
“Net tegen joen hoes over. Doar”. En Swaarte Piet wees mit zien haand.
“Loop mor mit, t spul holdt ien schuur tou”.
Opa mouk deur open, stak t licht aan en laip op ledders òf.
Swaarte Piet laip achter opa aan.
Opa haar Swaarte Piet nog nooit eerder zo dicht ien zien buurt had. Hai vuilde Swaarte Piet zien oam. Dij rook noar Engels drop en perpneuten.
Net veurdat ze ledder van hoaken hoalen wollen, keek opa Swaarte Piet ien ogen. Mooie helder blaauwe ogen.
Even schoot der deur hom hin: “t Kon wel n zai wezen”, en mits keek e noar Swaarte Piet zien handen.
Swaarte Piet en hai grepen mit baai handen ledder vaast en opa zee nog: “Pas mor op, joen mooie handschounjes”.
“Oei, doar zeg ie wat”.
“t Is n vraauwenstem”, oordailde opa. Mor hai begreep vot wel dat zuks der ien dit gevaal nait tou dee.
“Ik loop wel mit joe mit”, zee opa, “t is n swoare ledder”.
Ze hilden ledder elk aan n kaant stief onder aarm en laipen noar boom tou.
“Doar staait Sunterkloas, aan schoels kaant”, raip Swaarte Piet ien wiend op.
Swaarte Piet en opa zetten ledder tegen boom omhoog.
En ja hur, doar ston Sunterkloas, noast t witte peerd.
“Vat mor gain kol”, zee opa, “per slöt van reken bin ie aal op leeftied”.
Swaarte Piet en opa keken nkander aan, wel van heur baaident ien boom klimmen zol.
Sunterkloas ien aals gevaal nait mit zien wiede goud aan.
“Ik bin t wend”, zee opa.
“Ik nait”, zee Swaarte Piet hail eerlk.
En zo kwam t dat opa Sunterkloas zien mijter boven te boom oet hil.
Sunterkloas streek zien laange hoar wat glad en zette mijter weer op.
Swaarte Piet tudelde nog wat aan heur krullen, hilp Sunterkloas op t peerd en doar ging t hin.
Oma haar aal dij tied veur t roam stoan te kieken.
“Doar kin televizie nait tegen aan”, zee ze dou opa weer ien hoes kwam.
Hoofdstuk 9 Mijter ien Boom
Uit: Sunterkloas Grunneger Veurleesverhoalen
Auteur: Klaas Pieterman
Dit item heeft 0 Likes