t Weer

Geert en Froukje komen uut school. In d’keuken drinken ze n koppie thee mit moe.
“Gaaist mit, Froukje?” vragt Geert den. “Mit de baal speulen? Ha, doar is lutje Wilco al.”
Wilco gaait veur t roam stoan en drukt zien neusie plat tegen t glas aan. Wat n gek gezicht is dat! Den bokt Wilco zok, gaait weer rechtop stoan en holdt n widde baal mit swaarde stippen omhoog.
“Moi moe hur,” zeggen Geert en Frouje en vot stoeven ze. Mit Wilco runnen en vlaigen ze veur t huus. Wilco let zien baal vot op d’grond stoitern.
“Wilco,” zegt Froukje, “doe gaaist tegenover mie stoan, ik goa n endje achteruut en Geert gaait in t midden stoan. Hai mout de baal pakken dij wie noar mekoar tou gooien. As Geert de baal vangt, most doe of ik in t midden om de baal te pakken.”
“Joa hur,” zegt Geert, “ik weer. “Woarom mout Wilco nait in t midden? Hai is de klaainste toch?”
“Tou Geert,” zegt Wilco, “doe in t midden. Ik mag t zeggen, want t is mien baal.”
As de kinder n hail tied aan t baal gooien binnen, verdwient de zun. Der drieven duustere wolken aan de lucht. En der komt ook meer wind. Mor dat kin heur aal niks verschelen. Den wil Geert de baal hoog over Wilco hengooien noar Froukje tou, zodat Wilco der nait bie kin... Mor o wai...
n Dikke poest wind komt der aanzetten en nemt de baal mit. De baal zaailt deur de lucht, vaalt op de weg en rolt aal verder en verder vot.
“Ho!” bölkt lutje Wilco. “Ho den toch!” Mor oren het de baal nait en hai blift nait stilliggen om te luustern. Aal verder en verder rolt de baal over de laange weg. De kinder runnen der mit heur drijent achteraan. Geert veurop, want hai kin t haardste. De widde baal mit swaarde stippen trekt zok gain spier aan van de kinder. Hai rolt verder en verder. Oooohhh... Nee toch??? De wind blast de baal noar n braide bragelsloot tou. Wat gebeurt der? De baal plompt in t wotter en blift derin ronddrieven.
“Hai, hai!” post Geert as e bie de sloot komt. Hai draait zok om en zegt: “Hou mout we hom nou weerkriegen. Mit n stòk?”
“Mien mooie baal. Doar drift e,” zegt Wilco sneu. “Ha, n stòk!” Hai pakt de stòk.
“Nee, nait doun!!!” giert Froukje. “Wilst der in valen? Den gaaist koppie onder, hur. Bist gain hondje. Hondjes kinnen swemmen, mor doe nog nait. Loat we noar huus goan. t Regent.” De baal drift hailmoal noar d’overkaant tou. t Regent nou zo haard, dat t wotter drupt de kinder tot t hoar en d’klaaier uut. Ze hebben gain jaas aan en worden sjompienat.
“Hé meneer!” ropt lutje Wilco inains tegen n man dij der aanlopen komt aan d’overkaant van de sloot. “Wil je mien baal even pakken? Hai ligt in t wotter.”
De man gaait op boekie zitten. Hai kin der mit zien laange griepaarms net bie en hoalt de baal tot t wotter uut. Hai schopt hom over de sloot hen. En Geert vangt de gladde, vieze baal op! t Kreus uut de sloot sputtert op zien maauwhemd. Geert zugt deruut! Hai is net Knorro t swientje.
“n Goie keeper bist!” ropt de man. “Mor wèl is nou zo’n domme, domme koukop en gaait mit zoks slecht weer boeten speulen? Goa mor gaauw noar huus. Aans lig je mörgen zaik op ber!”
“t Was eerst ja mooi weer!” ropt Froukje weerom.
“Bedankt hur!” ropt Geert. Hai geft de baal aan Wilco. Den runnen ze mit heur drijent deur de stromende regen noar de boerderij tou.

Auteur: An Kuiper

Inspreker: Ep Krijgsheld